دلالت نهی بر فساد عبادتبحث از دلالت نهی بر فساد عبادت به معنی بحث از فساد یا عدم فساد عبادت منهیٌّ عنه است. ۱ - معنی دلالت نهی بر فساد عبادتدلالت نهی بر فساد عبادت، مقابل دلالت نهی بر فساد معامله است و منظور از آن، این است که اگر نهی به عبادتی تعلق بگیرد، موجب بطلان آن می‌گردد یا نه؛ برای مثال، آیا نهی از نماز در مکان غصبی، بر بطلان نماز دلالت می‌کند یا نه. ۲ - مراد از عبادتمنظور از عبادت، عملی است که قصد قربت در سقوط امر آن شرط باشد؛ یعنی عبادت به معنای اخص، نه عبادت به معنای اعم. ۳ - دیدگاه اصولیون در مورد نهی از عبادتمشهور عالمان اصولی معتقدند نهی از عبادت ، موجب فساد آن می‌گردد؛ در مقابل، عده ای چون " ابو حنیفه " بر این باورند که نهی از عبادت، موجب صحت آن می‌گردد.(دلالت نهی بر صحت) کسانی که دلالت ـ و اقتضای ـ نهی بر فساد عبادت را عقلی می‌دانند، می‌گویند: اگر عبادتی مورد نهی قرار گرفت، به این معنا است که این عبادت مبغوض مولا است و چیزی که مبغوض مولا شد باعث دوری از او گردیده و نمی تواند سبب تقرب و نزدیکی به مولا باشد. [۷]
تحریرالمعالم، مشکینی، علی، ص۸۶
[۸]
مقالات اصولی، موسوی بجنوردی، محمد، ص۱۲۵.
[۱۰]
سیری کامل دراصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۶، ص۳۷۳-۴۷۴.
[۱۲]
سیری کامل دراصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۷، ص۱۷۱-۱۷۳.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۶۲، برگرفته از مقاله «دلالت نهی بر فساد عبادت». رده‌های این صفحه : اصطلاحات اصولی | اصول فقه | اوامر و نواهی | دلالت | دلالت نهی بر فساد | مباحث الفاظ
|